środa, 29 stycznia 2014

Nieśmiałość

 "Wierzę w terapię, lękliwość społeczna jest wyuczonym stylem odpowiadania na społeczne bodźce, może więc być oduczona".
P. Zimbardo

                                                                                                                                    
 
Nieśmiałość, to stan psychiczny, na który składają się:
  •  uczucie zażenowania, skrępowania, zakłopotania
  • lęk przed oceną
  • niepodejmowanie działań, unikania
  • koncentracja na przeżywanych emocjach
 Silnemu przeżywaniu nieśmiałości często towarzyszą objawy somatyczne:
  • przyspieszony puls
  • czerwienienie
  • pocenie się
  • napięcie mięśniowe (często mięśni twarzy)
  • drżenie
Skrajną postacią nieśmiałości jest zaburzenie lękowe - fobia społeczna.

Czynniki osobowościowe sprzyjające nieśmiałości:
  • negatywna rozbieżność między ja realnym, a ja idealnym
  • wysokie standardy wykonywania zadań, czynności oraz pełnienia ról (dominacja ja idealnego)
  • poczucie nieadekwatności standardów do zadań, którym dana osoba ma sprostać
  • tendencja do spostrzegania innych ludzi jako stawiających wysokie wymagania
  • niestabilna samoocena
Maria Tyszkowa

Okoliczności występowania nieśmiałości:
  • występowanie publiczne, bycie w centrum uwagi
  • kontakty intymne
  • ujawnianie swoich uczuć lub emocji
  • interakcje z osobami uznawanymi za autorytet
  • sytuacje wymagające asertywności, obrony swoich praw, wyrażenia poglądów
  • proszenie o pomoc
  • różne inne sytuacje w kontakcie z drugim człowiekiem   


Najczęstsze przyczyny występowania nieśmiałości:
  • wygórowane oczekiwania rodziców, nauczycieli lub rówieśników
  • niedostateczne przyswojenie umiejętności społecznych
  • przykre wspomnienia związane np. z odrzuceniem, ośmieszeniem
  • sygnały i emocje przejmowane od rodziców w pierwszych latach życia
  • skłonności wrodzone