- Niemowlę - boi się, gdy zostaje samo, ale także gwałtownych ruchów, głośnych dźwięków, obcych osób (również dawno niewidzianych).
- Dziecko 12-24 miesięczne - źródłem lęku mogą być: burza, silny wiatr, sygnał karetki pogotowia, odgłos wiertarki, cienie na ścianie, ruch firanki, nieznane miejsca, nieobecność rodziców.
- Trzylatek - przerażają go domowe potwory, choroby, zwierzęta, (nawet te najmniejsze), cienie oraz dziwnie wyglądające osoby (długa broda, haczykowaty nos, znamiona na twarzy, tubalny głos), gdyż przypominają im często negatywne postaci z literatury czy filmów.
- Czterolatek - boi się dzikich zwierząt, ciemności (bo ma już rozbudzoną wyobraźnię), dziwnych dźwięków (uderzenia, kroki, zgrzyt rur, łomot na dachu, wycie psa, odgłosy ptaków) oraz nieobecności w domu rodziców, zwłaszcza wieczorem.
- Pięciolatek - boi się "złych ludzi", krzywdy, jaką może wyrządzić mu zwierzę (ugryzienie, zadrapanie, skaleczenie, kopnięcie, podrapanie), bólu oraz lekarza lub pielęgniarki i tego, co mogą mu zrobić.
- Sześciolatek - boi się duchów, upiorów, wampirów, zombie, choroby, śmierci bliskich osób, tego że zgubi się w nowym miejscu, że straci opiekuna z oczu, a także upadku - z roweru czy drabiny.
Szukaj pomocy u psychologa dziecięcego lub pedagoga jeśli:
- lękowi towarzyszą reakcje typowo somatyczne: przyspieszona akcja serca, bladość skóry, bezdech, nadmierne pocenie się, drgawki, drżenie, utrata przytomności
- lęk nie mija mimo braku bodźca, który go wywołał
- lęk całkowicie absorbuje uwagę dziecka.
Sens 10/2011
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz