Wystawianie się na pokaz
Osoby, które mają niską samoocenę, starają się ją zrównoważyć, wystawiając na pokaz swoje zdolności, okazując pewność siebie i determinację. Chcą zarobić możliwie jak najwięcej pieniędzy, zdobyć jak największą władzę, aby czuć się akceptowanymi i dostrzeganymi. Często przesadnie chwalą się swoimi umiejętnościami.
Niewyrażanie swojej opinii, oczekiwanie ocen
Najpełniej oddaje to obraz uczucia paraliżu w obecności innych. Wrażenie, że wszyscy cię obserwują, śmieją się z ciebie, skupiają na twoich błędach. Kiedy ktoś nie umie czuć się dobrze sam ze sobą, przypisuje innym moc, która go obezwładnia.
Nieustanne porównywanie się
Brak szacunku dla siebie przejawia się skłonnością do ciągłego porównywania się z innymi. To uniemożliwia bycie sobą, nadawanie sensu własnemu życiu.
Strach przed innymi i przed ryzykiem
Osoby, które nie są pewne siebie, spodziewają się po ludziach tego, co najgorsze. Żyją w defensywie. Boją się popełniania błędu, rozpaczliwie starają się kontrolować wszystkich, którzy są blisko nich, tracąc tym samym kontrolę nad swoim życiem.
Ciągłe poszukiwanie aprobaty
Jeśli ktoś ma niską samoocenę, często nie potrafi wyrazić swojej opinii, powiedzieć "nie". Obawia się, że kogoś zrani, rozczaruje, zdenerwuje...dlatego usiłuje zadowolić wszystkich.
Wywyższanie się
Bywa, że ludzie, którzy nisko siebie cenią, zachowują się arogancko i wyniośle. Na zewnątrz prezentują się jako zdeterminowani i pewni siebie, ale wewnątrz są słabi i przerażeni.
Valeria Albisetti "Vademecum człowieka spełnionego".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz