Terapia rodzin

 Terapia rodzin, to forma pomocy skierowana do rodzin, które odczuwają potrzebę skorzystania z pomocy, gdyż same nie radzą sobie z istniejącymi problemami w ich systemie rodzinnym. Z terapii rodzin może skorzystać cały system, czyli rodzina. Do terapeuty trafiają rodzice, którzy nie radzą sobie z nastolatkiem. Rodziny, w których konflikty, codzienne kłótnie zastąpiły życzliwą uważność na siebie. Terapeuta pomaga przywrócić zagubiony szacunek, akceptację, spokój i miłość w rodzinie, która pod wpływem silnych emocji wydaje się być daleka. Problemy nawet jednego z członków rodziny mogą wpływać na całą rodzinę, gdyż pozostaje ona we wzajemnych relacjach. 

 Kiedy podjąć terapię rodzinną?

• Kiedy odczuwamy, że problemy jednego z członków rodziny silnie wpływają na relacje z pozostałymi (np. choroba lub inne zewnętrzne i wewnętrzne kłopoty jednej osoby powodują, że w domu panuje napięcie, łatwo o wybuchy kłótni lub panuje przygnębienie i nikt ze sobą nie rozmawia o tym, co się dzieje).
• Kiedy odczuwamy, że relacje w rodzinie przyczyniają się do problemów jednego z jej członków bądź je nasilają (np. kiedy pojawiają się konflikty między rodzicami i niebawem okazuje się, że dziecko jest przygnębione, izoluje się od rówieśników, ucieka z domu, wagaruje lub opuszcza się w nauce).
• Kiedy poszczególne osoby w rodzinie doświadczają trudności we wzajemnych kontaktach (np. wybuchają konflikty o sprawy ważne i mniej ważne, nie można wspólnie podjąć decyzji, trudno jest wzajemnie zrozumieć swoje aktualne potrzeby i preferencje i w związku z tym pojawia się poczucie obcości, niezrozumienia lub braku zainteresowania).
• Kiedy rodzina przeżywa jakiś kryzys życiowy (np. śmierć lub ciężką chorobę kogoś bliskiego, rozwód, utratę pracy itp.) i nie radzi sobie ze skutkami zachodzących zmian.
• Kiedy rodziców niepokoi zachowanie ich dziecka (np. dziecko zaczyna zachowywać się „dziwacznie”, inaczej niż do tej pory, lub zaczyna się moczyć, przestaje jeść, je raz nadmiernie, a kiedy indziej wcale).
• Kiedy rodzice przeżywają trudności wychowawcze (np. dziecko jest wybuchowe, w szkole nauczyciele skarżą się na złe zachowanie).
• Kiedy rodzice mają poczucie, że tracą kontakt ze swoim dzieckiem lub że ten kontakt jest niezadowalający i chcieliby to zmienić.
  

Zapisy na spotkania rodzin pod nr tel. 502 493 492 lub mailowo gabinet@terapia-lublin.pl
Gabinet Terapeutyczny
ul. Relaksowa 23/4
20-819 Lublin

Małymi krokami...

Nawet najbardziej kochający i troskliwi rodzice popełniają błędy. Dla dzieci najbardziej liczą się nie nasze błędy, ale to, jak na nie reagujemy - czy umiemy przeprosić, czy okazujemy wolę porozumienia i czy jesteśmy gotowi się zmieniać. To daje naszym dzieciom siłę i odwagę.

• Spędzaj z dzieckiem czas każdego dnia. Wyznaczcie czas w ciągu dnia, który domownicy będą spędzali wspólnie, nie zajmując się innymi sprawami. Doda to sił zarówno rodzicom, jak i dzieciom. Od ilości wspólnego czasu ważniejsze są uwaga i radość, jakie daje on wszystkim członkom rodziny. Dziecko powinno odbierać jasny przekaz: "Teraz jestem tu dla ciebie i poświęcam ci całą uwagę".
• Myśl pozytywnie. Dzień po dniu kieruj swoją uwagę w większym stopniu na dobre niż na złe strony życia. Z kogoś, kto widzi szklankę do połowy pustą, zmień się w osobę, która widzi ją w połowie pełną.
• Chwal swoje dziecko. Czy Twoje dziecko wie, kiedy podoba Ci się jego zachowanie? A może bez przerwy je krytykujesz i zrzędzisz?wracaj uwagę na te zachowania dziecka, które sprawiają Ci przyjemność i stanowią dla Ciebie miłe zaskoczenie. Poświęcaj mu wtedy dużo uwagi. Dla dziecka nie ma nic lepszego niż poczucie, że jest akceptowane. Zwiększaj Wasze szanse na odniesienie sukcesu - ilekroć małe dziecko zdoła przezwyciężyć przemożną chęć, aby zrobić coś niewłaściwego, a starsze dowiedzie, że zastanowiło się nad swoim postępowaniem, zasługuje na wsparcie i pochwałę. Nie szczędź mu ich!  
• Rozmawiaj z dzieckiem. Często sądzimy, że nasze dziecko doskonale wie, czego od niego chcemy. To nieprawda. Zadbaj o to, żeby rzeczywiście rozumiało Twoje prośby i polecenia. Przede wszystkim: 1. Nie krzycz do dziecka z innego pokoju, przyjdź do niego. 2. Patrz na nie, kiedy mówisz mu, czego od niego oczekujesz. 3. Dotknij jego ramienia. 4. Znajdź właściwe słowa - komunikat powinien być krótki, jasny i prosty, żeby dziecko mogło go zrozumieć. 5. Daj mu trochę czasu na dokończenie zabawy. 6. Pytaj dziecko o jego zdanie w sprawach, które go dotyczą. Traktuj opinie poważnie; przecież stanowicie drużynę. W ten sposób możecie wymyślić dużo lepsze rozwiązanie niż te, na które wpadłbyś sam.
• Bądź wyrozumiały. Możesz z humorem i taktem przymykać oczy na niewielkie "wykroczenia". Jeśli dziecku wymsknie się "brzydkie" słowo, zignoruj to. Jeżeli marudzi przy jedzeniu, okaż mu trochę zrozumienia. Jeśli stłucze filiżankę, przyjmij to spokojnie. To może się zdarzyć każdemu.
• Reaguj szybko i pozytywnie. Jeśli zachowanie dziecka Cię drażni, słowa: "Zrób tak" zawsze brzmią lepiej niż: "Nie rób tak" ("Odsuń się na chwilę" jest zawsze lepsze niż: "Nie zasłaniaj mi"). Umacniaj wiarę dziecka w siebie, zamiast je tłamsić lub upokarzać. Okaż mu zaufanie. Dodawaj mu otuchy. Kategoryczne "nie i koniec" zachowaj na najważniejsze sytuacje.
• Rozwiązuj konflikty. Nie trać z dzieckiem kontaktu. Nie kłóć się z nim. Możesz dowolnie pokierować jego zachowaniem za pomocą wsparcia, zachęty, jasnych reguł i konsekwencji. To trochę tak, jakbyś próbował ostrożnie przeprowadzić samochód przez oblodzony fragment drogi.
• Znajdź czas dla siebie. W spokojnym momencie zastanów się: "Co jest dla mnie najważniejsze na tym etapie życia? Do jakich celów dążę, wychowując dzieci? Co mogę zrobić, żeby je osiągnąć? Jak mogę zaangażować w ten proces swoje dziecko?".

Fundacja Dzieci Niczyje

Psychoterapia małżeństw i par w Lublinie

Kryzys w związku, choć jest niewątpliwie bardzo trudnym doświadczeniem, 

często okazuje się być szansą.

Konstruktywne poradzenie sobie z kryzysem umacnia relację i pozwala rozpocząć nowy etap.

Głównym celem terapii par jest znalezienie wzorców komunikowania się w związku, po czym praca nad zmianą, polepszeniem komunikacji między partnerami. Rozwiązanie problemów w małżeństwie lub innym związku jest często niemożliwe - pojawia się impas. Jednym z ratunków w takiej sytuacji jest psychoterapia par i małżeństw, w której terapeuta pomaga opanować emocje, zlokalizować problemy i odnaleźć ich przyczyny. Psychoterapia par i małżeństw ma również na celu odbudowę umiejętności komunikowania się między partnerami, która bardzo często zanika w sytuacji kryzysowej.

Terapia par przynosi najlepsze efekty, gdy obie ze stron pomimo trudności jakie przeżywa związek chcą nad nim pracować. Partnerzy chcą podjąć trud ratowania związku oraz pracować nad swoimi zachowaniami wobec drugiej osoby.

 Terapia par/małżeństw pozwala:

• uzyskać pomoc w rozwiązaniu trudności, problemów i konfliktów w relacji
• uzyskać wsparcie w poradzeniu sobie z sytuacją kryzysową np. zdrada, rozwód
• popracować nad rozwojem i poprawą wzajemnych relacji
• popracować nad wewnętrzną sytuacją w związku np. różnice zdań na temat wychowania dzieci, różne potrzeby seksualne, odmienne potrzeby spędzania wolnego czasu, zarządzanie domowym budżetem
•  popracować nad dysharmonią w związku, która może wynikać z cech osobowości jednego z partnerów, z fazy rozwoju związku, zewnętrznej ingerencji w związek  

 Zapraszam osoby, które:

• przeżywają kryzys
• są w konflikcie
• mają trudności w porozumiewaniu się
• chcą być razem, ale mają wątpliwości czy stworzą udany związek
• myślą o rozstaniu, rozwodzie
•  łatwo wpadają w złość, co powoduje duże napięcie i kłótnie
• mają poczucie wypalenia emocjonalnego w związku
• czują, że więzi z partnerem słabną
• czują spadek wzajemnego zainteresowania
• doświadczają zmian w związku
  

Zapisy na spotkania par i małżeństw pod nr tel. 502 493 492 lub mailowo gabinet@terapia-lublin.pl

Terapia par jest skuteczna tylko wtedy, kiedy obie strony są zainteresowane pracą. Jeżeli Twój partner/ partnerka nie jest, a Ty chcesz popracować nas sobą i swoją rolą w związku, zapraszam na spotkania indywidualne.

Terapia par jest skuteczna jedynie wtedy, kiedy obie strony są zainteresowane pracą. Jeżeli Twoja partnerka/Twój parter nie jest, a Ty chciałbyś/chciałabyś popracować nad sobą i swoją rolą w związku to zapraszamy na konsultację indywidualną: w celu umówienia wizyty odwiedź stronę Agnieszki Serafin bądź Mikołaja Czyża.