wtorek, 27 października 2015

Swoboda i beztroska w wychowaniu

Rodzice daleko na horyzoncie

Dziecko nie może być trzymane cały czas pod kloszem. Kilkulatek potrzebuje czasu bez bezpośredniego dozoru i w gronie innych dzieci.
Dzięki temu:

  • Uczy się, jak się pilnuje samego siebie. Rozwija koncentrację uwagi, bo musi różne czynności wykonywać samodzielnie - na przykład wejść na drabinkę czy drzewo i potem zejść. 
  • Może poznać swoje potrzeby. " Chce mi się pić, jeść, jestem zmęczony, coś mi wpadło do oka". Dowiaduje się, co go ciekawi, w czym jest dobry, a w czym nie.
  • Uczy się wyrażać emocje w sposób adekwatny do wieku. 
  • Dowiaduje się z czym ma problem i czy chce coś z tym robić, czy też mu to nie przeszkadza.
  • Może się wyżyć bez konieczności nadawania sensu swojej aktywności.
  • Może poznać swoje ciało - babrać się w błocie, obrzucać liśćmi, łamać patyki, dotykać trawy, zbiegać z górki, męczyć się, przenosząc wiaderka z piaskiem.



Sens 10/2015

środa, 11 lutego 2015

Wirusy emocjonalne

      Czy zdarzyło ci się kiedyś, że po kontakcie z jakąś osobą czujesz się zdezorientowana, sfrustrowana, wzburzona, zła lub przestraszona, podczas gdy ta druga osoba prezentowała w czasie waszego spotkania czy rozmowy dobre samopoczucie?. Jest bardzo prawdopodobne, że w takim wypadku doszło do zarażenia emocjonalnego. W tym kontakcie przyjęłaś rolę odbiorcy uczuć.
     Według Niny W. Brown nadawcy emocji przejawiają pewne cechy charakterystyczne, jak:
  • obojętność wobec innych
  • skłonność do wykorzystywania sygnałów niewerbalnych, takich jak kontakt wzrokowy, w celu manipulowania otoczeniem i kontrolowania innych
  • przekonanie o prawie do manipulowania innymi i narzucania swojej woli
Odbiorców emocji cechuje natomiast skłonność do przynajmniej niektórych z poniższych zachowań:
  • branie odpowiedzialności za szczęście innych
  • osobiste przeżywanie porażek bliskich
  • mała odporność na krytykę
  • obawa przed rozpadem relacji
  • duże oczekiwania względem siebie i innych
  • samokrytycyzm
  • lęk przed samotnością
  • utrzymywanie relacji z małą ilością osób, na które można liczyć
  • rozczarowanie wcześniejszymi związakmi
  • poczucie przymusu "czytania w czyichś myślach" i konieczność reagowania na nie 
Należy rozpoznać, co jest empatią, a co uwikłaniem.

W. Brown "Kocham narcyza".

czwartek, 4 grudnia 2014

Jak świadomie budować relacje

Elementy harmonijnej relacji:

  • RACJONALIZM - poszukiwanie rozwiązań bazujących na równowadze pomiędzy emocjami  i rozumem
  • ZROZUMIENIE - umiejętność spojrzenia na problem oczyma drugiej strony
  • KOMUNIKACJA - konsultowanie decyzji i słuchanie uwag partnera
  • WIARYGODNOŚĆ - wymagana od siebie, z dopuszczonym marginesem niedoskonałości po stronie partnera
  • PERSWAZJA NIE PRZYMUS - nakłanianie partnerów do przyjęcia naszej propozycji bez stosowania przymusu (wzbudzania strachu, poczucia winy czy wstydu)
  • AKCEPTACJA - poważne podejście do partnera, z którym wiele nas dzieli

Roger Fisher Scott Brown "Nietoksyczne negocjacje".

środa, 15 października 2014

Pięć zasad trwałego zwiąku

  1. Mów. Nie oczekuj, że partner będzie czytał w twoich myślach. Informuj, czego pragniesz i co czujesz. Większość osób nie wyraża na głos swoich potrzeb, a kiedy już mówią o co im chodzi, robią to z gniewem. Ich rozumowaniem rządzi mniej więcej taki schemat: "Gdybyś mnie kochał, potrafiłbyś odczytać moje myśli. Skoro tego nie robisz, pewnie cię nie obchodzę, więc dlaczego miałabym cię kochać?".
  2. Nie dąsaj się, kiedy sprawy nie układają się tak, jak chcesz. Dąsanie, to w skrócie: wycofanie, chłodne zachowanie, emocjonalne odcięcie się i ograniczenie kontaktów. Może być formą odwetu lub karą. Może też skłonić drugą osobę, by pierwsza wyciągnęła rękę - masz wtedy dowód, że jej zależy. W każdym z tych wypadków jest to zachowanie niewłaściwe, dające niezdrową władzę, która niszczy nawet dobre związki.
  3. Myśl optymistycznie o skutkach konfliktu, zamiast się ich bać. Traktuj konflikt jako okazję do oczyszczenia atmosfery i udoskonalenia związku.Właściwe rozwiązanie konfliktu może wręcz wzmocnić związek, bo świadczy o waszym zaangażowaniu i pomaga wyzbyć się urazy.
  4. Zawsze próbuj negocjować. W większości wypadków korzystniejsze dla związku jest dążenie do wygranej obu stron, czyli stawianie sobie za cel znalezienie rozwiązania korzystnego dla obojga partnerów.
  5. Szybko eliminuj przepaść emocjonalną. Nierozwiązane kwestie sporne wywołują u partnerów urazę, która powiększa pomiędzy nimi dystans. Z czasem, nawet przy silnej motywacji, trudno jest wrócić do serdecznych stosunków. W końcu znika też motywacja, bo przezwyciężenie różnic staje się prawie niewykonalne. Dlatego, gdy tylko zacznie dzielić was emocjonalna przepaść, szybko ją zasypcie.
"Trudne osobowości" H. McGrath H. Edwards

wtorek, 14 października 2014

Feedback

Feedback, to informacje od otoczenia na nasz temat. Są prawdziwym pożywieniem, bo dają siłę do zmian.
O wiele częściej wolimy słyszeć pozytywne niż negatywne informacje na nasz temat, bo są przyjemne. Ale pożyteczne są właśnie te negatywne. Pomagają zrewidować nasze postępowanie, co jest nieocenioną wskazówką, zwłaszcza w życiu zawodowym. Najlepiej podchodzić do informacji zwrotnych jako do szansy, a nie zagrożenia.
Pomocne są cztery zasady:
  • Wysłuchać ich. Nie przerywać osobie, która nam je daje, nie bagatelizować.
  • Jak najczęściej o nie prosić. Zwłaszcza w istotnych dla nas sytuacjach.
  • Nie odrzucać ich, nawet jeśli wydają się nieadekwatne. Możemy się z nich choćby dowiedzieć, jak jesteśmy postrzegani.
  • Nie karać kogoś za to, że przekazał swoją opinię na nasz temat. Zawsze można poprosić o więcej konkretów lub łagodności.

"Niedoskonali, wolni, szczęśliwi. O sztuce dobrego życia" Ch. Andre

poniedziałek, 22 września 2014

Rytuały

Dzięki rytuałom tworzymy więzi. Kształtujemy naszę przynależność do rodziny, związku. Aby cieszyć się szczęśliwymi relacjami, wprowadź w swoje życie najprostsze rytuały:
  • trzymanie się za ręce, przytulanie i całowanie podczas wstawania i zasypiania, wychodzenia z domu i wracania do niego
  • pisanie do siebie listów, e-maili, sms-ów lub zostawianie karteczek, zwłaszcza kiedy jedna osoba wyjeżdża lub gdy spotykamy się z partnerem po sprzeczce albo rozłące
  • spotykanie się na uroczystych, rodzinnych posiłkach
  • zwyczajowe dzwonienie do siebie w ciągu dnia po to, żeby sprawdzić, co słychać u drugiej osoby
  • wygospodarowanie specjalnego czasu tylko dla siebie, np. niedzielnego poranka na śniadanie w łóżku
  • ustalenie regularnego rytuału wspólnych randek, nawet jeśli miałyby się odbywać raz w miesiącu
  • raz na rok pójście wspólnie na jakiś kurs, nauczenie się razem czegoś nowego
  • celebrowanie rocznic i szczególnych dni, wręczanie sobie małych upominków
  • wykorzystywanie możliwości publicznego wyrażania uznania dla partnera i podkreślania znaczenia relacji

S. Johnson "Przytul mnie. Siedem rozmów, które zapewnią miłość przez całe życie".

czwartek, 3 lipca 2014

Oznaki niskiej samooceny

Wystawianie się na pokaz
Osoby, które mają niską samoocenę, starają się ją zrównoważyć, wystawiając na pokaz swoje zdolności, okazując pewność siebie i determinację. Chcą zarobić możliwie jak najwięcej pieniędzy, zdobyć jak największą władzę, aby czuć się akceptowanymi i dostrzeganymi. Często przesadnie chwalą się swoimi umiejętnościami.

Niewyrażanie swojej opinii, oczekiwanie ocen
Najpełniej oddaje to obraz uczucia paraliżu w obecności innych. Wrażenie, że wszyscy cię obserwują, śmieją się z ciebie, skupiają na twoich błędach. Kiedy ktoś nie umie czuć się dobrze sam ze sobą, przypisuje innym moc, która go obezwładnia.

Nieustanne porównywanie się
Brak szacunku dla siebie przejawia się skłonnością do ciągłego porównywania się z innymi. To uniemożliwia bycie sobą, nadawanie sensu własnemu życiu.

Strach przed innymi i przed ryzykiem
Osoby, które nie są pewne siebie, spodziewają się po ludziach tego, co najgorsze. Żyją w defensywie. Boją się popełniania błędu, rozpaczliwie starają się kontrolować wszystkich, którzy są blisko nich, tracąc tym samym kontrolę nad swoim życiem.

Ciągłe poszukiwanie aprobaty
Jeśli ktoś ma niską samoocenę, często nie potrafi wyrazić swojej opinii, powiedzieć "nie". Obawia się, że kogoś zrani, rozczaruje, zdenerwuje...dlatego usiłuje zadowolić wszystkich.

Wywyższanie się
Bywa, że ludzie, którzy nisko siebie cenią, zachowują się arogancko i wyniośle. Na zewnątrz prezentują się jako zdeterminowani i pewni siebie, ale wewnątrz są słabi i przerażeni.

Valeria Albisetti "Vademecum człowieka spełnionego".