1. Lekarze, a nie pedagodzy bezpośrednio pracujący z dziećmi, odkryli i opisali dysleksję rozwojową.
2. Dziecko "niby widzi, a nie widzi" - nie ma wady wzroku, a przepisując ze wzoru robi dużo błędów (pisząc i czytając myli "b" i "p", "t" i "ł", opuszcza litery, czyta krótkie słowa od tyłu, np. "od" jako "do").
3. Dziecko "niby słyszy, a nie słyszy" - nie ma wady słuchu, a ma bardzo duże trudności z pisaniem ze słuchu, podczas dyktanda opuszcza litery, wyrazy, małe litery.
4. Dziecko nie ma wady słuchu, ma dobry słuch muzyczny, a po badaniach w poradni dowiaduje się, że ma zaburzenia słuchu fonematycznego.
5. Dziecko "niby jest inteligentne", a nie może nauczyć się tak prostej rzeczy, jak czytanie i pisanie.
6. Dysleksja rozwojowa to nie choroba, a jednak jest to jednostka nozologiczna, czyli syndrom zaburzeń wymieniony w międzynarodowych klasyfikacjach chorób (ICD - 10 i DSM - IV).
7. Objawy dysleksji są realne, dobrze widoczne, ale nazywa się ją "ukrytym kalectwem".
8. Dziecko uczy się, a jest posądzane o lenistwo.
9. Dziecko dobrze radzi sobie ze wszystkimi przedmiotami szkolnymi poza językiem polskim i obcym.
10. Dziecko dużo czyta, robi dodatkowe dyktanda, a nie potrafi zapamiętać pisowni bardzo często powtarzających się wyrazów.
11. Dziecko zna zasady ortograficzne, a robi błędy ortograficzne.
12. Dziecko popełnia bardzo dużo błędów ortograficznych, nie potrafi utrwalić poprawnej pisowni słów, a jednocześnie dobrze pisze teksty, a niekiedy ma talent literacki.
13. Dziecko jest twórcze, natomiast nie potrafi wykonać zadań typu odtwórczego, np. układa mozaiki i układanki tylko według własnego pomysłu, a nie według wzoru. Wymyśla własne wiersze, a nie pamięta żadnego ze znanych.
14. Dziecko wie, jak należy wykonać zadanie matematyczne, lecz nie potrafi obliczyć w pamięci prostych działań arytmetycznych, nie umie też nauczyć się tabliczki mnożenia.
15. Dziecko dobrze widzi, a rysuje i pisze zwierciadlanie.
16. Dziecko dobrze się wypowiada i nie ma wady wymowy, lecz przekręca słowa, myli słowa podobne fonetycznie, ma trudności z przypominaniem sobie nazw.
17. Dziecko dobrze się komunikuje ustnie w języku obcym, lecz ma poważne trudności z opanowaniem komunikacji za pomocą pisma.
18. Dziecko potrafi ładnie napisać pierwsze linijki tekstu, natomiast pozostała część tekstu jest prawie nieczytelna.
19. Dziecko nie potrafi rysować na zadane tematy, chociaż jest uzdolnione plastycznie.
20. Dziecko ma absolutny słuch muzyczny, a nie może nauczyć się czytać nut.
21. Dziecko, będące dobrym uczniem z danego przedmiotu, nie jest w stanie wykonywać niektórych rodzajów zadań (np. dobrze radzi sobie na wf-ie poza układami gimnastycznymi, ćwiczeniami równoważnymi, rzucaniem piłką do celu; na lekcjach geografii jest dobrym uczniem, ale ma problemy z czytaniem mapy).
22. Słabi uczniowie z dysleksją stają się dobrymi studentami.
23. Wybitnym trudnościom w nauce czytania i pisania czasem towarzyszą wybitne uzdolnienia.
24. Dziecko "umie" (uczyło się w domu więcej niż jego koledzy, zna zasady ortografii), lecz...nie umie (na lekcji, gdy jest wezwane do odpowiedzi czy podczas klasówki, popełnia błędy ortograficzne).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz